നിശ്ചിതം .

 ഒരു നിശ്ചിത ദൂരം കടക്കാനായിരുന്നു പ്ലാൻ .

കൃത്യമായി അളന്നു തിട്ടപ്പെടുത്തിയ 

അടയാളം വെച്ചുള്ള കൃത്യമായ ദൂരം .

എന്നിട്ടും ഒരു  കാൽപിഴയാലോ 

കൺപിഴയാലോ നിശ്ചിതം എപ്പോഴും 

അനിശ്ചിതത്വത്തിലും ,

അളവുകൾ അലങ്കോലമായും കാണപ്പെട്ടു .

സ്വപ്‌നങ്ങൾ ഒരു നിശ്ചിതം 

പ്രണയം ഒരു നിശ്ചിതം 

കാമം ഒരു നിശ്ചിതം 

തെന്നി പോകുന്ന സ്നേഹങ്ങൾ ഒരു നിശ്ചിതം .

എന്നിട്ടും അനിശ്ചിതാവസ്ഥയിൽ 

വേവലാതിപ്പെട്ടു തീരുന്നു മനസ്സ് .

എനിക്കു ചുറ്റാൻ ഉടയാട തീർക്കാൻ 

വ്യർത്ഥതകൾ ഔൽസുക്യം കാണിച്ചു .

എനിക്ക് ചുറ്റും വട്ടം 

പറക്കാൻ സദാചാര നിശാചരർ ഉത്സാഹം കാട്ടി .

എന്നിട്ടും എന്നിട്ടും ജീവിതം   പിടഞ്ഞു പിടഞ്ഞു 

തീരുമ്പോൾ ഞാൻ വീണ്ടും ചോദിച്ചു 

എന്തിനായിരുന്നു  നീക്കി വെച്ചത് അവസാന അത്താഴം ?

അതാര്യമായ ഒരു സുവിശേഷമാണ് 

ഈ അന്ത്യ നിമിഷത്തിൽ കൂട്ടിനു വരിക.

 .യാഥാർഥ്യങ്ങൾ വാചാലമായി എന്നെ ഒറ്റപ്പെടുത്തുകയാണല്ലോ .

ദൈവ വചനങ്ങളിൽ ഒന്നിൽ പോലും 

എന്റെ അശാന്തിക്കുള്ള മരുന്ന് കരുതിയിട്ടില്ലല്ലോ .!

ഇനി വരും നാളുകളിൽ  അണിയാൻ ഉടയാട തിരയേണ്ടത് 

എന്റെ മൗനം കൊണ്ടാകുമോ ?