അനന്തതയെ നോക്കി ഞാൻ വാണം അടിച്ചിട്ടുണ്ട്.
ഒരു കുഞ്ഞി കിളി പോലും അവിടെനിന്നും
പറന്നു വന്നെന്നെ ഉമ്മ .വെച്ചിട്ടില്ല.
ഒരു കിന്നാരവും പറയാൻ ഒരു ഇളം കാറ്റും
തിരിഞ്ഞു നോക്കിയില്ല.
അവളുടെ ഇടതൂർന്ന മുടിക്കാട്ടിൽ എന്റെ
മുഖം ആകെ പടർന്നടിഞ്ഞ പോലെ.
നിശ്ചലതയുടെ സുരഭി നിമിഷങ്ങളെ തരാൻ
ഒരു ശുക്ലസ്ഖ ലനത്തിനും അപ്പോൾ ആയില്ല.
എന്നിട്ടും ചീ വീടുകൾ പറന്നകന്നിട്ടും ,
കിനാവുകൾ താളം തുള്ളിയിട്ടും
മടുപ്പിന്റെ പിശാച് എന്നെ ആലിംഗനം
ചെയ്തുകൊണ്ടേയിരുന്നു.
അറപ്പിന്റെ യക്ഷി എന്റെ രക്തം
പാനം ചെയ്തു കൊണ്ടേയിരുന്നു.
അഗാധമെന്ന് കരുതാവുന്ന വിഡ്ഢിത്തങ്ങളിൽ
നിന്നും എന്റെ മൗനത്തിന് ഇനിയും
പിടഞ്ഞോടാൻ കഴിഞ്ഞിട്ടില്ല.
തുടരുക എന്നത് മറ്റൊരു ഗതിയില്ലാ
എന്നതിന്റെ മറ്റൊരു പേരാണ്.
No comments:
Post a Comment